człowiek bywały w świecie

См. также в других словарях:

• człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… …   Słownik frazeologiczny

• bywały — bywałyali «taki, który dużo podróżował, przebywał gdzieś, znający świat; rzadziej: doświadczony, obyty» Był to człowiek bywały, wykształcony. Uchodził za bywałego w świecie, za granicą …   Słownik języka polskiego

• bywalec — m II, DB. bywaleclca, W. bywaleclcze; lm M. bywaleclcy, DB. bywaleclców 1. «człowiek często bywający w danym miejscu, stały gość jakiegoś lokalu, teatru itp.» Być stałym bywalcem kawiarni, koncertów (a. na koncertach), teatru. 2. «człowiek, który …   Słownik języka polskiego

• światowy — światowywi 1. «odnoszący się do całego świata, wszystkich narodów i państw na ziemi; powszechny, międzynarodowy» Handel, rynek światowy. Gospodarka światowa. Literatura, prasa światowa. Rekord, rozgłos światowy. Polityka światowa. Wojna światowa …   Słownik języka polskiego

• światowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb,W. światowiecwcze || światowiecwcu; lm M. światowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek obyty w towarzystwie, bywały w świecie, ktoś, kto umie zachować się odpowiednio w każdej sytuacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego